- ακατόρθωτος
- impossible
Ελληνικό-Γαλλικό λεξικό. 2015.
Ελληνικό-Γαλλικό λεξικό. 2015.
ακατόρθωτος — η, ο (Α ἀκατόρθωτος, ον) [κατορθῶ] νεοελλ. αυτός που δεν έχει ή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αρχ. ο αδιόρθωτος … Dictionary of Greek
ακατόρθωτος — η, ο αυτός που δεν πραγματοποιήθηκε ή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί: Μη ζητάς πράγματα ακατόρθωτα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Α α — (άλφα) το πρώτο γράμμα τού ελληνικού αλφαβήτου. Το α ως πρόθεμα 1. στερητικό δηλώνει έλλειψη, στέρηση και γενικά το αντίθετο από ό,τι δηλώνει το β συνθετικό. Εμφανίζεται με τις εξής μορφές: α / ἀ αρχ. νεοελλ. προ συμφώνου, π.χ. ά γνωστος, ά κακος … Dictionary of Greek
αβόλετος — η, ο 1. δύσκολος, ακατόρθωτος 2. δυσμενής, αντίξοος. [ΕΤΥΜΟΛ. < α στερ. + βολετός < βολή] … Dictionary of Greek
αγίνωτος — και αγένωτος, η, ο 1. αυτός που δεν μπορεί να γίνει, να συντελεστεί, ανεκτέλεστος, ακατόρθωτος 2. (για φρούτα, σπαρτά κ.λπ.) αυτός που δεν ωρίμασε ακόμα, άγουρος 3. (για ζύμη, κρασί κ.λπ.) αυτός που δεν έχει υποστεί επαρκή ζύμωση 4. (για φαγητά)… … Dictionary of Greek
αδιάνυτος — η, ο (Μ ἀδιάνυτος, ον) [διανύω] νεοελλ. (για αποστάσεις) αυτός που δεν διανύθηκε ή δεν μπορεί να διανυθεί μσν. ατέλεστος, ακατόρθωτος … Dictionary of Greek
αδιάπρακτος — η, ο [διαπράττω] αυτός που δεν διαπράχθηκε ή δεν είναι δυνατόν να διαπραχθεί, ασυντέλεστος, ακατόρθωτος … Dictionary of Greek
αδυνατώ — (Α ἀδυνατῶ, έω) [ἀδύνατος] βρίσκομαι σε αδυναμία να κάνω κάτι, είμαι ανίκανος νεοελλ. αδυνατίζω αρχ. 1. (για πρόσωπα) είμαι αδύναμος, ανίσχυρος, ανίκανος 2. (για πράγματα) είμαι ακατόρθωτος, απραγματοποίητος … Dictionary of Greek
αδύνατος — η, ο (Α ἀδύνατος, ον) 1. (για πρόσωπα) αυτός που δεν έχει δύναμη, αδύναμος, εξαντλημένος, ανίσχυρος, άτονος 2. (για πράγματα) που δεν είναι δυνατόν να γίνει, δύσκολος, ακατόρθωτος, απραγματοποίητος 3. (για πρόσωπα) που δεν έχει ψυχικό σθένος ή… … Dictionary of Greek
ακίχητος — ἀκίχητος, ον (Α) [κιχάνω] 1. ακατόρθωτος 2. άκαμπτος, σκληρός, απρόσιτος … Dictionary of Greek
ακατάφερτος — η, ο [καταφέρνω] 1. εκείνος, τον οποίο δεν μπορεί κανείς να καταφέρει, να μεταπείσει ή να εξαπατήσει 2. ακατόρθωτος, απραγματοποίητος … Dictionary of Greek